źle

1. I tak źle, i tak niedobrze «o sytuacji, z której nie ma dobrego wyjścia»: Zauważyłem, że ci, którzy nie mają dzieci, dłużej czują się młodzi. Nie mają poczucia przemijania. Za to później, kiedy dopada ich pustka, są bezradni wobec samotności i starości. Słowem nikt nie wygrywa. I tak źle, i tak niedobrze. TSt 3/2000.

2. Źle jest z kimś, z czyimś zdrowiem «ktoś jest ciężko chory»: Nikt się nie orientował, że z jego zdrowiem jest tak źle, toteż nikt do niego nie pisał, a on nie miał siły. J. Iwaszkiewicz, Sława.

3. Źle się ustawić, urządzić «nieumiejętnie pokierować swoimi sprawami, nie zapewnić sobie (w życiu, w pracy) dobrych warunków materialnych, wysokiej pozycji»

Być źle widzianym zob. widzieć.

Kobieta, dziewczyna źle się prowadząca zob. prowadzić się.

Ktoś jest źle notowany zob. notować 1.

Mieć źle (poukładane) w głowie zob. głowa 39.

Źle komuś z oczu patrzy zob. patrzeć 13.

Źle skończyć zob. skończyć 2.

Trafić źle zob. trafić.

Źle wyglądać zob. wyglądać 6.

Źle wyjść na czymś zob. wyjść 20.